Is er iemand daar die (bijna) net zo lief en zorgzaam is voor haar/hen, zoals ik, of wij, dat zouden zijn?
De liefde van een ouder voor een kind of de liefde van een kind voor een ouder is bijzonder en onvoorwaardelijk.
In de spirituele wereld is er vooral onvoorwaardelijke liefde, van overleden familieleden, spirituele lichtwerkers (waaronder geleidegidsen) en engelen.
Hier op aarde kunnen we door bepaalde omstandigheden geblokkeerd worden in het voelen van onvoorwaardelijke liefde, bijvoorbeeld door oordelen over onszelf, schuldgevoelens en verlies van de connectie met onze emoties.
In de spirituele wereld is dat veel minder aan de orde, daar gaat het vooral om zijn wie je bent en uiteindelijk zijn we allemaal wezens van liefde.
Mocht het onverhoopt zo zijn dat het degene die overgaat niet (voldoende) lukt om de connectie met onvoorwaardelijke liefde te maken, dan zijn er onnoemelijk veel spirituele lichtwerkers (waaronder ik) die een hand toesteken om te zorgen voor de behoeften van deze zielen.
In de spirituele wereld worden deze behoeften opgemerkt en hier op aarde werken we als lichtwerkers op signaal van onze geleidegidsen om een hand toe te steken.
Daar is het anders
Er zijn in de spirituele wereld veel minder obstakels zoals ego of blokkades zodat het relatief gemakkelijk is om de overledene te helpen contact te maken met degene die hem of haar opwacht vanuit die liefde.
Zodra die verbinding gemaakt is, kan de ziel die overgegaan is de verbondenheid voelen met de velen die zich daar bevinden en de onvoorwaardelijke liefde voortdurend ervaren.
Het kind voelt de liefde van de ouders in alles
Daarnaast is het kind dat overleden is, geweldig goed in staat om de onvoorwaardelijke liefde van de achtergebleven ouders te voelen, niet alleen op blije momenten, maar ook in de gevoelens van rouw, gemis en leegte. Je wordt dus als ouder in alle opzichten gevoeld.
